وزیر راه و شهرسازی مطرح كرد:

وزیر راه و شهرسازی مطرح كرد:

وزیر راه و شهرسازی با اشاره به بودجه ۳ برابری شهرداری تهران از مالیات ملی در برابر بودجه كل وزارت راه و شهرسازی،گفت: شهرداری‌ها باید به عنوان دولت محلی به دولت مركزی و حاكمیت پاسخگو باشند.

عباس آخوندی وزیر راه و شهرسازی امروز ۱۶ اسفندماه در سالن اجلاس سران و در دومین كنفرانس جامع مدیریت شهری ایران ضمن ابراز خرسندی از حضور در جمع فرهیختگان با موضوع بنیادی‌ترین مسائل ایران در توسعه شهری گفت: از آقایان عارف، دنیامالی و برگزار كنندگان كنفرانس تشكر می‌كنم كه وزارت راه و شهرسازی را در بنیادی‌ترین مسئله توسعه شهری ایران وارد كردند تاجلسه‌ای برای هم‌اندیشی و بحث و بررسی در مورد توسعه شهری ایران برگزار شود.

وزیر راه و شهرسازی با تاكید براینكه تلاش می‌كند تا نقطه نظرات اصلی خود را راجع‌به لایحه مدیریت شهری و اساسا مسئله مدیریت شهری در ایران مطرح كند افزود: اگرچه معتقدم ممكن است نقطه نظرات من با بسیاری از افراد متفاوت باشد اما به دلیل اهمیت موضوع آن‌ها را مطرح می‌كنم زیرا كه جلسه، جلسه مهمی است و باید مواردی از این بحث در آن مطرح شود.

آخوندی با تاکید بر این نکته که می‌خواهم راجع‌به نقاط افتراق صحبت كنم تا تفاوت‌های رویكردی مشخص شود، گفت: مسئله مدیریت شهری در تمام دنیا مطرح است و كلید واژه‌ای كه در مورد آن وجود دارد این است كه مدیریت شهری نه آنقدر بزرگ و ملی است كه دستگاه ملی و حكومت مركزی درگیر آن شود و نه آنقدر پیش‌پا افتاده و كوچك است كه حكومت مركزی نسبت به آن بی‌تفاوت باشد.

این مقام مسئول تصریح كرد: اتفاقاتی كه در شهرها رخ می‌دهد همچون حادثه ساختمان پلاسكو مستقیما دولت مركزی و حاكمیت مركزی را درگیر كرد به همین علت مدیریت شهری دارای ماهیت دوگانه‌ای است كه از یك طرف ماهیت محلی دارد و نیاز به تصمیمات محلی دارد و از طرف دیگر به دلیل آثار ملی برخی از اتفاقاتی كه در كلان‌شهرها رخ می‌دهد ماهیت ملی به خود می‌گیرد بنابراین مدیریت شهری ماهیت دوگانه و پیچیده‌ای دارد.

با بحران عدم پاسخگویی مدیریت شهری در كشور روبرو هستیم

آخوندی با اشاره به اینكه تناقضاتی در قانون و در ساختار مدیریت محلی در كشور وجود دارد گفت: تصمیم دارم با شفافیت صحبت كنم تا دقیقا مشخص شود اشكالات كار كجاست. در حال حاضر ما با بحران پاسخگویی در مدیریت شهری در كشور روبرو هستیم و مدیریت شهری هیچ نوع پاسخگویی به دولت مركزی و حاكمیت ندارد كه این بحران جدی در كشور است.

وی ادامه داد: نتیجه عدم پاسخگویی مدیریت شهری دو اتفاق بسیار مهم قابلیت زندگی در شهرها و امكان حركت در آن‌هاست.

عضو كابینه دولت تدبیر و امید با طرح این پرسش كه آیا شهرهای ما قابلیت زندگی دارند گفت: به نظر می‌رسد قابلیت زندگی در كلان‌شهرها با ابهام جدی مواجه شده است. در شهر تهران شاهد هستیم كه شهروندان از جهت دسترسی به هوای سالم، امنیت اجتماعی و عدالت در پاره‌ای از نقاط شهر با مشكل روبرو هستند كه نمی‌توان در برابر آن چشم‌پوشی كرد.

آخوندی مشكل دوم رخ داده در كلانشهرها را امكان حركت (mobility) عنوان كرد و افزود: حركت در شهرها امروز به مسئله‌ای جدی تبدیل شده است و در حال حاضر سرعت حركت در شهر تهران كمتر از ۷ كیلومتر در ساعت در ساعات پرترافیك است و از سوی دیگر همچنین بحث قابلیت زندگی به عنوان بحران جدی دیگر كشور در كنار نبود امكان حركت شناخته می‌شود.

عدم تفكیك وظایف مدیریت شهری و ملی در لایحه مدیریت شهری

وزیر راه و شهرسازی با تاكید براینكه نمی‌خواهد وضع موجود را نقد كند به ریشه‌یابی مسئله پرداخت و گفت: ما در ایران نتوانستیم بین دو سطح و دو لایه از حكومت تفكیك ذهنی و نظری انجام دهیم و بدون این شفافیت مراحل بعدی شكل گرفت. بزرگترین نقد من به لایحه مدیریت شهری این است كه تفكیك وظایف شهرداری به عنوان مدیریت شهری و محلی و دولت به عنوان مدیریت ملی انجام نشده است.

آخوندی با بیان اینکه در فرنگ دو اصطلاح حکم‌روایی ملی و حکم‌روایی محلی وجود دارد یعنی دو سطح و دو لایه از حکم‌روایی تعریف شده است در حالی که ما جرأت نکرده‌ایم وارد اصطلاح حکم‌روایی شویم و از مدیریت استفاده می‌کنیم.

وی گفت: کار حکم‌روایی سازماندهی عمل و فعالیت جمعی‌ست که در دوسطح شهر و کشور مطرح می‌شود. حکم‌روایی ملی سازماندهی عمل جمعی در سطح ملی و حکم‌روایی محلی سازماندهی عمل جمعی در سطح شهرهاست. همچنین آنچه دولت و حاکمیت مرکزی انجام می‌دهند تولید کالای عمومی در سطح ملی است و دولت وظیفه‌اش ایجاد کالای عمومی از جمله آموزش، بهداشت، امنیت و موضوعاتی از این دست است.

وزیر راه و شهرسازی با طرح پرسش‌هایی همچون این که آیا مقیاس کالای عمومی در کشور وجود دارد؟ آیا می توانیم کالای عمومی محلی داشته باشیم؟ آیا می‌توانیم کالای عمومی محلی در سطح شهر تهران داشته باشیم؟، گفت: در حال حاضر ما نمی‌توانیم برای مردم شهرهای کاشان، مشهد، شیراز و سایر شهرها کالای عمومی محلی تعریف کنیم، بدون آنکه مغایرتی با کالای عمومی ملی داشته باشند و این‌ها سؤالاتی است که ما در ایران به آن پاسخ نداده‌ایم. اشکال جدی لایحه‌ مدیریت شهری در عدم پاسخ‌گویی به این سوال‌‌هاست، همچنین باید توجه کنیم که اساسا فرق حاکمیت و حکم‌روایی محلی در همین مطالب است